Belang van Bergen op Zoom maakt zich grote zorgen over het woningbouwplan op het terrein van GGZWNB, op landgoed Vrederust. Wat ons betreft is dit geen doordachte ontwikkeling, maar een haastige reactie op opgelegde aantallen. Het plan mist visie, integraliteit en realiteitszin. Bouwen is nodig — maar niet op deze manier.
Papieren balans, wrange praktijk
De zogenoemde 30-40-30-regeling — 30% sociale huur, 40% middeldure en 30% duurdere woningen — klinkt evenwichtig, maar in de praktijk leidt het tot grootschalige, compacte bouw. De sociale woningbouw heeft lage marges, waardoor volume nodig is om het financieel haalbaar te maken. Gevolg: intensieve bebouwing, juist op een kwetsbare plek met zorginstellingen, natuurwaarden en een matige ontsluiting. Dat wringt aan alle kanten.
Regel op regel maakt bouwen steeds duurder
Regels als de BENG-norm (bijna energieneutraal), MPG (milieuprestaties), natuurinclusief bouwen, parkeer- en stikstofeisen, geluidsnormen… ze stapelen zich op. Individueel verdedigbaar, samen een blok beton om ontwikkelruimte. Het resultaat? Een woning die nauwelijks nog betaalbaar of rendabel is — tenzij je meer en compacter bouwt. Geen keuze uit kwaliteit, maar uit overlevingsdrang. En dát is precies wat hier gebeurt.
Verkeersproblemen blijven onopgelost
Een ander structureel knelpunt is de bereikbaarheid. De Randweg Noord en de Marconilaan staan nu al onder druk. In het plan ontbreekt een concrete ontsluitingsvisie. Ook in de ontwikkelvisie blijft het bij vage passages. Zonder onderbouwde aanpak dreigt wederom een verkeersinfarct.
Domus-voorziening: onduidelijkheid blijft risico
Op het terrein is momenteel een Domus-voorziening voor dakloze verslaafden gevestigd. Het contract loopt af in december 2025 en wordt niet verlengd. Maar zolang er geen nieuwe locatie is gevonden, blijft de voorziening mogelijk gewoon zitten. De realiteit is dat deze locatie zorgt voor overlast, mede vanwege de aantrekkingskracht op dealers. Als straks 500 huishoudens bijkomen, neemt de sociale druk toe. En de overlast stopt niet bij een aflopend contract. De kans op frictie tussen nieuwe bewoners en bestaande gebruikers is reëel — en wordt in de plannen nauwelijks benoemd.
Natuur schuift op als het niet uitkomt
Vrederust is deels onderdeel van het Natuurnetwerk Brabant. Jarenlang was bouwen hier uitgesloten vanwege de ecologische waarde. Nu mág het plotseling — mits we ‘compenseren’. Het voelt alsof natuur slechts telt als het niet botst met de woningbouwopgave. Dat is geen duurzame omgang met groen, dat is boekhouden met bomen.
Waar is het grotere plaatje?
Wat ons misschien nog wel het meest stoort, is dat deze ontwikkeling los staat van een bredere visie. Waarom wordt alleen het GGZWNB-terrein benut, terwijl het omliggende gebied juist kansen biedt voor betere ontsluiting, spreiding en kwaliteit? Wat nu voorligt, voelt als een te grote puzzel in een te kleine doos.
En dan? De toekomst van de voetbalclub blijft ongewis
Wat daarnaast opvalt in het plan, is dat de toekomst van voetbalvereniging Vrederust volledig in het ongewisse blijft. In de kaarten van plangebied 2 & 3 zijn zowel het hoofdveld als het trainingsveld niet meer duidelijk opgenomen. Is dit een fout, een omissie, of is er bewust geen plek meer voor de club gereserveerd?
Tijdens de commissievergadering vroegen wij dit expliciet na, maar de wethouder had er geen antwoord op. Dat is op z’n zachtst gezegd opmerkelijk, gezien het maatschappelijke belang van sportverenigingen in een wijk. Juist wanneer je honderden nieuwe woningen toevoegt, zou je verwachten dat voorzieningen als deze worden gekoesterd — niet genegeerd.
Onze oproep: terug naar de tekentafel
Wat hier wordt neergelegd is geen visie, maar een reflex. Een reflex op woningdruk, regelgeving en bestuurlijke afspraken. Maar druk mag nooit de basis zijn voor hoe we onze stad en samenleving inrichten.
Belang van Bergen op Zoom zegt: ga terug naar de tekentafel. Bouw niet om te bouwen, maar bouw omdat het past — ruimtelijk én maatschappelijk.
0 reacties