In 2015 startte het proces rondom de overheveling van taken van het rijk naar de gemeente binnen het sociaal domein. Gemeenten geven voor de kwetsbare inwoners die daar recht op hebben, sinds de decentralisaties, uitvoering aan de participatiewet, WMO en Jeugdwet. Daarbij zien zij samen met de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd toe op de kwaliteit en rechtmatigheid van de zorg.
Naast de inhoudelijk decentralisatie werd ook de financiering en de bekostiging van de zorg bij de gemeente belegd. De eerste signalen over zorgfraude kwamen al snel aan het licht. Individuen en criminele organisatie zagen al snel de mazen in de wet of in ieder geval de gebrekkige controle op de resultaat- en kwaliteit verplichtingen.
“Het gaat bijvoorbeeld om spookzorg, waarbij zorg wordt gedeclareerd terwijl deze niet is geleverd. Of pakketfraude, waarbij onverzekerde zorg als verzekerde zorg wordt gedeclareerd. Met declaraties worden diverse vormen van fraude geconstateerd, zoals het in aparte delen declareren van een bundel zorgactiviteiten, het declareren van duurdere behandelingen dan die zijn geleverd en onterechte bijbetalingen voor zorg die bij de geleverde prestatie hoort”.
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten heeft onlangs voor het eerst in kaart gebracht hoe groot de omvang van fraude met zorggeld is. Daaruit blijkt dat er vorig jaar (2023) voor een bedrag van 250 miljoen tot 650 miljoen is gefraudeerd. Volgens de VNG gaat het om een schatting die is gebaseerd op eerdere onderzoeken naar de omvang van zorgfraude in Nederland. Als onze fractie dit terug projecteert op onze eigen gemeente Bergen op Zoom dan zou het minimaal om enkele tonnen per jaar moeten gaan wat in onze gemeente verdampt aan zorgfraude.
Schriftelijke vragen: Zorgfraude Sociaal Domein
0 reacties